Sefil Selimi Baba

 

Nesimi’mizin derisi yüzüldü, sokaklarda ezildi. Pir Sultan asıldı. Yahu kardeşim adam bildiğini söyledi. Düşüncesini söylediği için o duruma geldi. Örnek verilirse, kıvançla anlatıyorum, onları anlatırken neden ben öyle olmayayım, gerçekleri yazayım hiç olmazsa, çünkü çıkarcılık değil, aşıklık maddiyete tenezzül etme sanatı değildir. Aşıklık ülifiyet taşıyan bir sanattır. O nedenle halk şiirimizi yazan aşıklarımız mümkün olduğu kadar hiçbir sınıf ayrımı yapmadan, filan Alevidir, filan Sünnidir, filan gavurdur, filan günahkardır, filan sevapkardır diye ayrımcılık yapmıyorlarsa, işte o zaman aşıktır. Benim anladığım böyle.

Sefil Selimi Baba’nın Gülağ Öz ile yapmış olduğu söyleşiden bir kesit.

Fotoğrafdakiler: Hasan Kaplani ve Aşık Sefil Selimi
Fotoğraf Kaynak: Hasan Kaplani

Sefil Selimi'nin Kendi Anlatımı İle Bir Anısı

Şarkışla’nın doğusunda Ada diye bir yer var, Üyük’le Döllük’ün arasında, arkadaşlarla oraya ördek avına gittik. Suyun kenarında kamışların arasından geçerken, suyun içinden bir ördek çıktı. Arkadaş öndeydi, beri döndü. O sırada tüfek patladı. Patlayınca ben oraya düştüm. Sağ kalçamdan yaralanmıştım. Arkadaşlar beni omuzlarına alıp Hacı Metli Camii’ne getirdiler. İsabete bak ki ablam Şerife de oradaymış. Kalabalığın içinde benim o halimi görünce, üstüme kapandı ağladı. Bütün millet başımıza yığıldı.

Herkes bir şey söyledi. Kimi dedi şöyle olsun, kimi dedi böyle olsun diye. Ben dedim ki: “Siz beni bir doktora götürün, o çaresine bakar.” Doğruca beni Dr. Faik Mit’in yanına götürdüler. “Savcılığa müracaatınızı yapmadan, ben bu hastaya bakmam” dedi. “Tedavi edeyim derken, ya ölür, mölürse?” O zaman dedim ki: “Doktor canını yiyim. Getir imzalayayım, hiçbir şikayetim yoktur.” Bunun üzerine doktor kabul etti. İğne yapmak istedi, “Lüzum yok dedim.” Neden dersen, uyuşmuştu her tarafım. Saçmaların çoğunu çıkardı bedenimden. Hala da birkaç tane var o günün hediyesi...

Sefil Selimi

Kaynak: Değerli halk bilimcisi Doğan Kaya'nın Sefil Selimi için yazmış olduğu Çobanın Can Pınarı adlı kitabından alıntıdır.

BABASINDAN SEFİL SELİMİ'YE: OĞLUM SEN GERÇEKMİŞSİN, AMMA BİZ GEÇ ANLAMIŞIZ

Yazmış olduğu şiirlerinden dolayı Sefil Selimi’yi babası evlatlıktan bir dönem reddeder. Kendi anlatımıyla:

Hergün akşama kadar geliyorlar, babama Ali Efendi yahu senin oğlan aşık olmuş. Öyle Alevilerin söylediği şeyleri söylüyormuş, bu ayıptır diyorlarmış. Ama Sefil Selimi bunlara itibar etmeden gerçekleri yaşamaya ve anlatmaya devam etmiştir.
Sonrasında babası ölmeden önce:
“Oğlum sen gerçekmişsin, amma biz geç anlamışız” der ve onu destekler.

Sefil Selimi’nin Gülağ Öz ile 1995 yılında yapmış olduğu röportajdan.