Metin Altıok 1940 yılında İzmir'de doğdu. Ortaöğrenimini Karşıyaka Lisesi'nde, yüksek öğrenimini Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Faküktesi Felsefe Bölümü'nde tamamladı. Bir süre memurluk yaptıktan sonra öğretmenlik mesleğini seçti. Dost, Soyut, Türk Dili, Köken, Oluşum, Sesimiz, Cumhuriyet, Türkiye Yazıları, Gösteri dergi ve gazetelerinde yaymladığı şiirlerinde öz ve biçim kaynaşmasının, taze bir duyarlığın başarılı örneklerini verdi. Kuşağının verimli şairlerinden biri olarak tanınan Altıok, özel ve genel durumlarda yaşadığı tepkileri, hangi tutkuların, eğilimlerin egemenliğine girmişse onları dile getirdi. 1976 yılında yayımladığı ilk kitabı "Gezgin"den sonra sırayıla şu kitapları yayımladı:
- Yerleşik Yabancı (1978)
- Kedinin Avcısı (1980, Ömer Faruk Toprak Şiir Ödülü'nü Ahmet Telli ile paylaştı)
- Küçük Tragedyalar (1981)
- İpek ve Klabtan (1987)
- Gerçeğin Öte Yakası (1990, Cemal Süreya Şiir Ödülü - 1991)
- Dörtlükler ve Desenler
- Süveyda (1991)
- Alaturka Şiirler (1992)
- Şiirin İlk Atlası (1992)
- Hesap İşi Şiirler (1993)
- Soneler (1994)
2 Temmuz 1993 yılında Sivas Katliamında çıkan yangında ağır yaralandı. 9 Temmuz'da ise bedenen aramızdan ayrıldı. Aşağıda paylaştığımız şiiri ise ilk kitabında yer alan Sis adlı şiiridir. Sanki usta Metin Altıok yıllar öncesinden olacakları hissetmiş gibi.
Özenle boyadım ipliğini sevginin,
Gidip de bulamamanın incinmiş rengine.
Sisi gümüş bir rüzgârla tepelerden eğirdim,
Dokudum yalnızlığın bu serin kumaşını,
Sesime ayrılıklardan bir gömlek diktim.
Ölümü tastamam ezberledim de geldim,
Dilimde bu buruk türkü tadıyla
Bilmem ki buradan nereye giderim.
Sonunda kendime bir top yangın edindim,
Soluğumla besledim dudağımın ucunda.
Ömrümün külüydü savrulan hep ardımda,
Örterek yavaş yavaş bıraktığım izleri
Yanmış bir günün sürüklenen kanatlarıyla.
Koştum, durmadan koştum o küçük yangınımla,
Adımın çaresiz kıyılarında kendi göğümü bulmaya.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder