21 Eylül, 2019

Tanır'lı Aşık Yener


Ozanlık geleneğinin önemli temsilcilerinden olan Aşık Yener, 1928 yılında bir sonbahar günü Maraş’ın Elbistan ilçesinin Tanır köyünde dünyaya gelir. Hasanoğlan Köy Enstitü’nden 1946 yılında sağlık memur ünvanıyla mezun olur. Toplumsal şiirleri yüzünden 1962 yılında tutuklanır ve dokuz ay hapis yatar. Bunun yanı sıra şiirlerinden dolayı memurluk hayatında bir çok kez sürgüne gönderilir. Çoğu ozanımız gibi hayatını yokluk içerisinde sürdüren Ozan Yener, 2009 yılında bedenen aramızdan ayrılmıştır. 

OZANLAR ŞAİRLER GİBİ

Nice ozan çıkmış hep senden beri 
Çıkıp da yerini tutmamış biri 
Ey Karacaoğlan aşıklar piri
Ayağının tozu olamam elbet. 

Ömer Hayyam gibi meydan çekemem, 
Yunus Emre olup derdim dökemem, 
Bir Mevlana misli coșup akamam, 
Baki'yle ummana dalamam elbet. 

Fuzuli dert yanar bize yarinden, 
Sürmeli, Senem'e yanmış derinden, 
Hatayi söylemiş çok eserinden 
Nice sırlar vardır bilemem elbet. 

Bir Köroğlu gezer Bolu Dağında 
Yiğitlik yolunda, dostluk bağında 
Büyük çığır açtı kendi çağında 
Ben bir tek parmağı olamam elbet. 

Yandı Aslı için bir Dertli Kerem, 
Leyla'sı, Mecnun'u eyledi verem, 
Bir Şirin'im yok ki kanımı serem 
Ferhat gibi dağlar delemem elbet. 

Dönmedi yolunda yazdı her şeyi 
Diline doladı paşayı, beyi 
Aşık Pir Sultan'ı astılar deyi 
Ağlarım gözyaşım silemem elbet.

Ruhsati yokluğun tatmış tadını, 
Gene Kul Himmet'in anam adını,
Emrah alamamış hiç muradını 
Ben de onun gibi alamam elbet, 

Kalkmış göç eylemiş Afşar elleri 
Arap atlar aşmış karlı belleri 
Yiğitleme söyler şirin dilleri 
Ben bir Dadaloğlu olamam elbet. 

Hepsi bu ecelin meyin içtiler 
Şu fani dünyaya konup, göçtüler 
Kaygusuz Abdal'lar, Aşık Dertli'ler 
Ben bir Kul Mustafa olamam elbet. 

Namık Kemal demiş hep: Vatan, vatan, 
Biz Ziya Paşa var halkını tutan, 
Püf noktasın bulup hiciv yaratan 
Ben bir Şair Eşref olamam elbet. 

Hamid'e ellerin değdi nazari 
Yarinin Beyrut'ta kaldı mezarı, 
İstiklal marşı'nın ölmez yazarı 
Ben bir Mehmet Akif olamam elbet. 

Yahya Kemal mezbut eser yaratmış, 
Behçet Kemal daim kendin aratmış,
Şiir dünyamıza yeni renk katmış, 
Ben bir Nazım Hikmet olamam elbet. 

Çok sayarım Nafiz Çamlıbel Beyi, 
«Cımbızlı Şiir»le Orhan Veli'yi, 
Elinde kalemi, ağzında neyi
Ben bir Neyzen Tevfik olamam elbet

İsa Dirgenoğlu bizim Lorşun'dan 
Alnının çatı var yarım arşından 
Ne atomdan korkar, ne de kurşundan 
Onlar gibi yiğit olamam elbet. 

Bu destan yazılsa uzar da uzar 
Çıkıp şu alemi edelim nazar 
Aruzdan, heceden, serbestten yazar 
Bir Hayati Vasfi olamam elbet. 

Bir Kırık gönlüm döndü viraneye 
Yaşantım benziyor hep biganeye 
Aşık Yener derler ben divaneye 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

YAZI ARŞİV